Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ύφεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ύφεση. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη, Ιανουαρίου 29, 2013

Κραυγαλέο λάθος, μεγάλο έγκλημα

Το εξοργιστικό παράδοξο με το «λαθάκι» του ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι ότι ουδείς ασχολήθηκε. Από τη χορεία των ιθυνόντων, ημετέρων και ξένων, ουδείς προβληματίστηκε, κανένας δεν βγήκε να ψελλίσει μια αυτοκριτική κουβέντα. Σαν να μην έγινε τίποτε! Λες και το τεχνοκρατικό «λαθάκι», ομολογημένο από την επίσημη έκθεση του ΔΝΤ, δεν αφορούσε ένα κομβικό σημείο του Προγράμματος για την Ελλάδα (λιτότητα, ύφεση), αλλά τα ρέστα στην αγορά μιας σοκολάτας από το περίπτερο.
Και το χειρότερο, το πλέον κραυγαλέο: ενώ η λογική ακολουθία μετά την παραδοχή ενός λάθους είναι η άρση του (ο τρώσας και ιάσεται), ή έστω ο περιορισμός των συνεπειών, οι κατασκευαστές του εγκληματικού Προγράμματος εμμένουν πεισματικά στο απαρέγκλιτον της εφαρμογής του.
Φευ! Το «λάθος» με τον πολλαπλασιαστή δεν ήταν το μοναδικό. Σωρεία λανθασμένων εκτιμήσεων και υπολογισμών συνέθεσαν ένα απαράδεκτα πρόχειρο, καταφανώς τιμωρητικό και, τελικώς, αναποτελεσματικό Πρόγραμμα. Συγκεκριμένα:

* Πρώτον, οι περίφημοι τεχνοκράτες του ΔΝΤ και της Ενωσης δεν έλαβαν υπ' όψιν ότι η τρομώδης κινδυνολογία περί πτώχευσης και εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη (κινδυνολογία που διεκπεραίωνε ευπειθώς το δίδυμο Παπανδρέου-Παπακωνσταντίνου) θα είχε ένα άμεσο, οδυνηρό επακόλουθο. Τη μεγάλη εκροή κεφαλαίων από την Ελλάδα στο εξωτερικό! Καταλυτικό το γεγονός, ολέθριο...
* Δεύτερον, ποντάροντας στο «δόγμα του σοκ», αλλά και στον... παιδευτικό χαρακτήρα της τιμωρίας, επέβαλαν υψηλό επιτόκιο με το πρώτο Μνημόνιο, ενώ ταυτόχρονα δεν έδωσαν ένα λογικό χρονικό διάστημα για την αποπληρωμή του χρέους. Το κατάλαβαν αργότερα, αλλά η Ελλάδα είχε ήδη εμπλακεί στη μοίρα που της επεφύλαξαν οι κυνικοί επικυρίαρχοι.
* Τρίτον, δεν έλαβαν υπ' όψιν το στοιχειώδες: όταν ενσκήπτει θύελλα, όπως αυτή με τις περικοπές και τη γενικότερη αναστάτωση, όταν δηλαδή η κοινωνία βράζει και οι μηχανισμοί του κράτους συγκλονίζονται, είναι αδύνατη η ανάταξη του κρατικού ερειπιώνα. Οι όντως αναγκαίες αλλαγές -αυτές που έπρεπε να είχαν γίνει από δεκαετίες- απαιτούν χρόνο και Σχέδιο. Ελειπαν και τα δύο. Στη θέση τους, κάτι ημίμετρα και κάτι προπαγανδιστικές φωτοβολίδες που υπενθύμιζαν τα παθογενή (φοροδιαφυγή, συντάξεις-μαϊμού, άγνοια για τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων κ.ά.), αλλά ήταν αδύνατο να τα θεραπεύσουν.
* Τέλος, ενώ η ελληνική κοινωνία ζούσε έναν πρωτοφανή, κλιμακούμενο εφιάλτη, οι δανειστές με αρωγούς τους πρόθυμους προπαγανδιστές είτε έβλεπαν ραγδαία βελτίωση (μικρότερη ύφεση, όχι νέα μέτρα, έξοδο στις αγορές) είτε έλεγαν ανοησίες. Οπως φέρ' ειπείν ότι το άνοιγμα των επαγγελμάτων (ταξί, φορτηγά, φαρμακεία κ.λπ.) θα έχει άμεσο και μετρήσιμο αποτέλεσμα, ικανό να βοηθήσει τη χειμαζόμενη οικονομία! Δηλαδή, με τους ταξιτζήδες να ψάχνουν αγωνιωδώς για κούρσα και τα φορτηγά να κάθονται αραγμένα λόγω της πρωτοφανούς ύφεσης, το άνοιγμα θα ήταν ευεργετικό για την οικονομία! Μωρίας εγκώμιον...
Η σοκαριστική παραδοχή του «λάθους» συνοδεύεται στην έκθεση του ΔΝΤ από την εξ αντικειμένου αιχμηρή υπόμνηση ότι το Πρόγραμμα δεν αποτελεί προϊόν αποκλειστικώς δικής του εμπνεύσεως. Συγκροτήθηκε και αποφασίστηκε από κοινού με τους εγκεφάλους της Ενωσης. Η αιχμή επιβεβαιώνει την σαφή, από καιρού, διαφοροποίηση του ΔΝΤ, τουλάχιστον στο θέμα της σκληρής λιτότητος. Ηδη από τον Δεκέμβριο του 2011 ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, είχε πει ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί η πολιτική της δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως ασκείται σήμερα, δηλαδή η πολύ γρήγορη εφαρμογή σκληρών μέτρων λιτότητας, και να προτιμηθεί η μακροχρόνια τοιαύτη.
Οπερ έδει δείξαι, λοιπόν: η εμφανής απόκλιση εκτιμήσεων μεταξύ ΔΝΤ-Ενωσης και η εξ αυτής ρωγμή, παρέχει την ευκαιρία να επανέλθει απαιτητικά στο προσκήνιο η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Σε λίγο, με την πλήρη ανάπτυξη και εφαρμογή των σκληρών μέτρων που θα προκαλέσουν νέο σοκ στην ελληνική κοινωνία, την επαναδιαπραγμάτευση θα την επιβάλουν οι εκρηκτικές εξελίξεις. Αλλά κάποιος πρέπει να τις διαχειριστεί...
Αν δεν αρθούν στο ύψος των απαιτήσεων τόσο οι πολιτικές δυνάμεις, ιδία ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η κοινωνία, η Ελλάδα, με την εφαρμοζόμενη πολιτική, θα ζει επί δεκαετίες στο όριο της εξαθλιωμένης επιβίωσης. Με τους κυβερνώντες να πανηγυρίζουν για την ζωτικότητα των αριθμών και τον κόσμο να πένεται κρεμασμένος από μεροκάματα των 300 ευρώ... Και κάποτε, κάποια άλλη Εκθεση του ΔΝΤ ή των Ευρωπαίων ενδέχεται να ομολογήσει ακόμη ένα κραυγαλέο «λάθος»... 
 .enet.gr
28/01/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:

Ο κακούργος πολλαπλασιαστής! 

Τρίτη, Ιανουαρίου 15, 2013

Αντιδρούν οι βιοτέχνες της Θεσσαλονίκης για τις αυξήσεις της ΔΕΗ

Ως ηλεκτροσόκ για τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας χαρακτηρίζει τις νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, ο πρόεδρος του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), Παναγιώτης Παπαδόπουλος.
Οι αυξήσεις, οι οποίες θα κυμαίνονται για τις εμπορικές, βιομηχανικές και αγροτικές χρήσεις από 10% ως 12%, θα «είναι ένας νέος εφιάλτης στην καθημερινότητα των επιχειρηματιών», τονίζει ο κ. Παπαδόπουλος και προσθέτει ότι «ξεπερνούν κάθε λογική».


Ο πρόεδρος του ΒΕΘ τονίζει πως το ενεργειακό κόστος των επιχειρήσεων θα μετακυλήσει στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών: «Η κοινωνία αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα μίας πολιτικής  που οδηγεί στην εξαθλίωση. Οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ έγιναν αποδεκτές από την κυβέρνηση προς όφελος της εταιρείας, μη λαμβάνοντας, όμως, υπόψη ότι υπό αυτές τις συνθήκες πολίτες και επιχειρηματίες οδηγούνται στην εξόντωση».

Αναφερόμενος στην έλλειψη ρευστότητας, που αποτελεί το μέγα ζητούμενο σε μία οικονομία που βουλιάζει, επί μακρόν, στην ύφεση και στη λιτότητα, ο πρόεδρος του ΒΕΘ τονίζει ότι «ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει άλλες αντοχές. Η πτωτική πορεία της τραπεζικής χρηματοδότησης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα και η παραμονή ελληνικών κεφαλαίων στο εξωτερικό στερούν ρευστότητα από την ελληνική αγορά. Δυστυχώς για όλους μας η ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με δανεικά από την τρόικα. Πρέπει άμεσα να γίνει ο επαναπατρισμός των κεφαλαίων που εξήλθαν στο εξωτερικό και να ανοίξουν, εκ νέου, οι κάνουλες των τραπεζικών ιδρυμάτων που παραμένουν ερμητικά κλειστές».

 Όλγα Γκάλη
.protothema.gr
15/1/13
--
-

ΣΧΕΤΙΚΑ:

Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2012

Στα «αζήτητα» 2,5 δισ. ευρώ από το ΕΣΠΑ

Σε οριακό σημείο βρίσκεται το πακέτο του ΕΣΠΑ για το 2012 καθώς 30 ημέρες πριν την λήξη της σχετικής προθεσμίας παραμένουν στα αζήτητα 2,5 δισ. ευρώ.
Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης Νότης Μηταράκης «υπάρχει απόκλιση στους στόχους του ΕΣΠΑ καθώς από τα 3,7 δισ. ευρώ έχουν υποβληθεί αιτήματα ύψους 1,2 δισ. ευρώ».


Πάντως, ο κ. Μηταράκης εμφανίστηκε αισιόδοξος λέγοντας ότι παρατηρείται ανάλογη ροή απορροφητικότητας με αυτή του 2011 και πως «στο τέλος του έτους θα έχουμε καλύψει το μέγιστο ποσοστό απορροφητικότητας».

Επιπροσθέτως, σημείωσε ότι παραμένουν ημιτελή 460 έργα συνολκής δαπάνης 2,6 δισ. ευρώ χρηματοδοτούμενα από το Γ’ ΚΠΣ.

Από την άλλη πλευρά ο ερωτών βουλευτής Κώστας Μαρκόπουλος επισήμανε πως «η αξιοπιστία της χώρας τραυματίζεται βαρύτατα όταν δεν απορροφά χρήματα που της δίνονται σε καιρό ύφεσης. Να αλλάξει τρόπο σκέψης η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης και να γίνει πιο ευέλικτη και δυναμική». 

.protothema gr
26/11/12
-----
ΣΧΕΤΙΚΑ:

Τετάρτη, Ιουνίου 20, 2012

Η κρίση μπορεί να σώσει το περιβάλλον!

Η ύφεση στην οικονομία αποδεικνύεται πολύ καλή ευκαιρία να βάλουμε φρένο σε κακές συνήθειες που επιβαρύνουν όχι μόνο την τσέπη μας, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη...
Απλές πρακτικές, αν γίνονταν καθημερινές συνήθειες, θα μπορούσαν όχι μόνο να εξοικονομήσουν χρήματα, αλλά και να ενισχύσουν σημαντικά τις προσπάθειες διάσωσης του πλανήτη. Οι οικονομικές συγκυρίες μπορεί και να αποδειχθούν σωτήριες για το περιβάλλον. Η αντιμετώπιση της κρίσης και των νέων συνθηκών που διαμορφώνονται είναι μια καλή ευκαιρία για να γίνει αναθεώρηση του τρόπου ζωής όχι μόνο των Ελλήνων.
Ο Νίκος Χαραλαμπίδης, διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace, υποστηρίζει ότι η κρίση στην Ελλάδα αλλάζει τα δεδομένα και απαιτεί, έστω και εξ ανάγκης, φιλικές προς το περιβάλλον ενέργειες από τους πολίτες. «Η παρούσα κατάσταση είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να βάλουμε φρένο σε κακές συνήθειες που όχι μόνο επιβάρυναν την τσέπη μας, αλλά και τον πλανήτη», λέει και φέρνει ως παράδειγμα ότι με βάση παλαιότερα στοιχεία το 30% των τροφίμων κατέληγε στα σκουπίδια. «Σε γιορτινές περιόδους - π.χ. Χριστούγεννα -, όπου οι καταναλωτικές μας συνήθειες μεγεθύνονται, το ποσοστό αυτό έφθανε και το 40%. Η μείωση της κατανάλωσης, η οποία μπορεί να ευεργετήσει τον πλανήτη, μπορεί να έρθει μέσα από τον σωστό προγραμματισμό στα ψώνια του κάθε νοικοκυριού, την καλύτερη συντήρησή τους αλλά και την ποιοτική επιλογή των τροφίμων», λέει.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Greenpeace, το 87% του νερού που καταναλώνεται στην άρδευση των γεωργικών καλλιεργειών χάνεται: είτε γιατί εξατμίζεται, αφού οι αγρότες ποτίζουν σε ακατάλληλες ώρες, είτε από διαρροές των αρδευτικών καναλιών.
Αν η οικολογική συνείδηση επεκταθεί στο τραπέζι μας και περιορίσουμε - για παράδειγμα - την κατανάλωση κρέατος, τότε οι επιπτώσεις που προκαλεί η μόλυνση από το άζωτο (προέρχεται κυρίως από αγροκτήματα, κτηνοτροφικές μονάδες, οχήματα και βιομηχανικά απόβλητα) στην υγεία αλλά και στο περιβάλλον θα περιοριστούν σημαντικά. Αυτό υποστηρίζει έρευνα της European Nitrogen Assessment, η οποία διαπιστώνει ότι η ρύπανση από τα οξείδια του αζώτου στοιχίζει στον κάθε Ευρωπαίο από 150 έως 740 ευρώ τον χρόνο. Η έρευνα έγινε από 200 ειδικούς σε 21 χώρες. Το 60% αυτού του κόστους προκύπτει από τα οξείδια του αζώτου που προκαλούνται από τα καύσιμα για την παραγωγή ενέργειας και τις μεταφορές και το 40% από τη χρήση αζωτούχων λιπασμάτων στον αγροτικό τομέα. Η λύση που προτείνει ο επικεφαλής της έρευνας Μαρκ Σάτον, καθηγητής στο Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας του Εδιμβούργου, είναι να μειώσουμε το κρέας που καταναλώνουμε, αφού το 85% των αζωτούχων λιπασμάτων στην Ευρώπη χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζωοτροφών.
Σ' αυτή την κατεύθυνση λειτουργεί το Slow Food: είναι ένα διεθνές κίνημα με βασικό στόχο την προστασία της τοπικής διατροφικής κληρονομιάς, της τοπικής διατροφικής ποικιλότητας και ταυτότητας, καθώς και την προστασία του δικαιώματος στη γευστική απόλαυση. Πρόκειται για ένα κίνημα αντίστασης ενάντια στην εξάπλωση του fast food. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, το κόστος διατροφής μιας οικογένειας θα μειωνόταν έως και κατά 30% αν επέλεγε τοπικά προϊόντα, τα οποία δεν θα είχαν επιβαρυνθεί με το μεταφορικό κόστος, ούτε με το κόστος για τη συντήρησή τους προκειμένου να αντέξουν τη μεταφορά από τον τόπο παραγωγής στις διεθνείς αγορές. 

Ζωή Λιάκα tanea gr

Οι νεκροί Έλληνες στα μακεδονικά χώματα σάς κοιτούν με οργή

«Παριστάνετε τα "καλά παιδιά" ελπίζοντας στη στήριξη του διεθνή παράγοντα για να παραμείνετε στην εξουσία», ήταν η κατηγορία πο...