Η πλάγια αντεπίθεση και η διορθωτική πράξη που εξηγεί το παρελθόν

Η πλάγια αντεπίθεση είναι απαραίτητη όταν το σύστημα λειτουργεί σε μονοπωλιακό πλαίσιο επειδή κατέχει όλα τα κέντρα εξουσίας.


Το ίδιο συμβαίνει και για την ιστοριογραφία, όπου πολλοί προσπάθησαν να αφανίσουν στοιχεία που τους ενοχλούσαν ιδεολογικά. Αυτό φαίνεται με ξεκάθαρο τρόπο στα επίσημα βάρβαρα καθεστώτα, αλλά λειτουργεί και σε αυτά που είναι φαινομενικά δημοκρατικά, διότι με ύπουλο τρόπο έχουν δώσει έμφαση σε στοιχεία που δεν λειτούργησαν καταλυτικά για την εξέλιξη της ιστορίας, αλλά μόνο περιφερειακά.

Έτσι δίνεται η εντύπωση ότι η πραγματικότητα οφείλεται σε αυτές τις κινήσεις λες κι ήταν πράξεις. Κατά συνέπεια, είναι απαραίτητο να υπάρξει διορθωτική πράξη που εξηγεί το παρελθόν και πώς άλλαξε το μέλλον.

Η πλάγια αντεπίθεση πρέπει πρώτα να εντοπίσει τις αδυναμίες που το σύστημα προσπάθησε να καλύψει για να μη φανεί το λανθασμένο πλαίσιο. Μετά πρέπει να τις αναδείξει για να δείξει ότι δεν αποτελούν ούτε λεπτομέρειες ούτε εξαίρεση και ότι αντιθέτως είναι ενδεικτικές για την αναδρομική πορεία των γεγονότων ακόμα κι αν αυτές εξηγούνται δύσκολα λόγω της απουσίας αιτιακού συστήματος, διότι υπάρχουν οι διακλαδώσεις που δεν επιτρέπουν μια πορεία γραμμική στη γεγονολογία, όμως η αλλαγή φάσης μετά την έρευνα προκαλεί μια αλλαγή κύκλου.

Έτσι οι υποτίθεται εξαιρέσεις αποτελούν αρχικές συνθήκες για το παρελθόν. Έτσι αναδεικνύεται μια ιστορική ανωμαλία μέσω μιας στρατηγικής ιδιομορφίας που εντόπισε η έξυπνη ιστορία.
 lygeros.org - OPUS