--
Παγιδευμένο στο εσωτερικό των μόνιμων πάγων της Σιβηρίας Ενδιαφέροντα, αλλά και ανησυχητικά ευρήματα σχετικά με το επικίνδυνο για τον πλανήτη αέριο.
ΕΡΕΥΝΕΣ τα τελευταία χρόνια έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στον πλανήτη η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα.
Τα τελευταία χρόνια, η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει το ενδιαφέρον της σε μια τεράστια έκταση της Σιβηρίας, η οποία λιώνει με ταχείς ρυθμούς. Πρόκειται για μια περιοχή μόνιμου πάγου, που εκτείνεται σε πολλά εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και έχει αρχίσει να λιώνει από τότε που πρωτοδιαμορφώθηκε πριν από 11.000 έτη, στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων.
Στο εσωτερικό των μόνιμων πάγων βρίσκεται παγιδευμένο μεθάνιο, ενώ τεράστιες ποσότητες του αερίου είναι εγκλωβισμένες και κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα της Σιβηρίας. Κάτω από τον πυθμένα υπάρχει επίσης ένα μόνιμο στρώμα πάγου, το οποίο και εμπόδιζε ώς σήμερα το μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια μέσα από υποθαλάσσια φουγάρα. Το μεθάνιο παράγεται από μικροοργανισμούς που διασπούν αποθέσεις οργανικής ύλης απουσία οξυγόνου.
Διπλό το πρόβλημα
Όπως φαίνεται, έχουν αρχίσει να λιώνουν τόσο οι μόνιμοι παγετώνες στις ηπειρωτικές περιοχές της Σιβηρίας όσο και το στρώμα πάγου κάτω από τον πυθμένα, με αποτέλεσμα να έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή του το επικίνδυνο αέριο. Το πρόβλημα είναι διπλό, διότι η αύξηση της θερμοκρασίας λιώνει τους πάγους, επιτρέποντας στο μεθάνιο να ανεβεί προς την επιφάνεια και η παρουσία του εκεί στη συνέχεια εμποδίζει την επιφάνεια να ξαναπαγώσει. Έτσι δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την απελευθέρωση όλο και μεγαλύτερων ποσοτήτων μεθανίου στην ατμόσφαιρα - η έκλυση αυτή είναι πιθανόν να επιταχύνει σημαντικά τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Το αέριο είναι είκοσι φορές πιο ισχυρό από το διοξίδιο του άνθρακα και οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, αν συνεχιστεί το λιώσιμο των μόνιμων πάγων στη Σιβηρία, θα απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα δισεκατομμύρια τόνοι μεθανίου. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι σε περίπτωση που η κατάσταση συνεχιστεί, το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα διογκωθεί και είναι πιθανόν να οδηγήσει σε μαζική εξόντωση ειδών.
Οικονομική βόμβα
Διάφορες έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν προσπαθήσει να εκτιμήσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στον πλανήτη η διαρροή μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Μια νέα μελέτη για πρώτη φορά κάνει εκτιμήσεις σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης. Ομάδα ειδικών, με επικεφαλής τον Γκέιλ Γουάιτμαν, καθηγητή του Πανεπιστημίου Erasmus στην Ολλανδία, χρησιμοποίησε ένα οικονομικό μοντέλο και σχεδίασε μια προσομοίωση, στην οποία ελήφθησαν υπόψη οι επιπτώσεις που θα έχουν στην οικονομία οι φυσικές καταστροφές οι οποίες συνοδεύουν τις κλιματικές αλλαγές. «Πρόκειται για μια οικονομική βόμβα, την επικινδυνότητα της οποίας δεν έχει κατανοήσει ακόμη η παγκόσμια κοινότητα. Οι ηγέτες του πλανήτη και οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί, όπως το ΔΝΤ και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ πρέπει να ασχοληθούν με αυτήν την αόρατη ωρολογιακή βόμβα», αναφέρει ο Γουάιτμαν.
Αναερόβια μικρόβια
Μικρόβια, τα οποία σιγοτρώνε τα υπολείμματα των δασών που κάλυπταν κάποτε την Ανταρκτική, παράγουν δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου, το οποίο θα μπορούσε να επιδεινώσει σημαντικά την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ στη Βρετανία. Οι επιστήμονες υποψιάζονταν ότι τέτοια αναερόβια μικρόβια ζουν κάτω από το κάλυμμα πάγου της Ανταρκτικής, θα ήταν όμως μια εξαιρετικά δύσκολη και μεγάλου κόστους επιχείρηση ο εντοπισμός τους, αφού θα πρέπει να φτάσει το ερευνητικό τρυπάνι σε βάθος 3-4 χλμ. κάτω από την παγωμένη επιφάνεια. Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα ιζημάτων στην άκρη ενός παγετώνα, εκεί όπου ο πάγος είναι πολύ λεπτότερος.
Έλιωσαν στη συνέχεια τα δείγματα στο εργαστήριο και αναγνώρισαν μεθανογόνα αρχαιοβακτήρια. Επιπλέον άφησαν τη λάσπη των ιζημάτων σε ένα σκοτεινό, αναερόβιο περιβάλλον για δύο χρόνια και μετρούσαν ανά διαστήματα την παραγωγή μεθανίου. Συνδυάζοντας τις μετρήσεις με γεωλογικά μοντέλα της Ανταρκτικής, η ερευνητική ομάδα υπολογίζει ότι η Ανταρκτική ενδέχεται να κρύβει εκατοντάδες δισεκατομμύρια τόνους μεθανίου.
http://www.sigmalive.com/simerini/environment/572688
25/8/13
----------
- Global Warming Threat: Permafrost Thawing Across Siberia And Alaska Poses New Concern, UNEP Reports
By Alister Doyle and Regan Doherty
DOHA, Nov 27 (Reuters) - Permafrost lands across Siberia and Alaska that contain vast stores of carbon are beginning to thaw, bringing with it the threat of a big increase in global warming by 2100, a U.N. report said on Tuesday.
A thaw of the vast areas of permanently frozen ground in Russia, Canada, China and the United States also threatens local homes, roads, railways and oil pipelines, the U.N. Environment Programme (UNEP) said in the report which was released at the U.N. climate talks being held this week and next in Qatar.
"Permafrost has begun to thaw," Kevin Schaefer, lead author at the University of Colorado told a news conference in Doha.
An accelerating melt would free vast amounts of carbon dioxide and methane which has been trapped in organic matter in the subsoil, often for thousands of years, the report said.
Warming permafrost could release the equivalent of between 43 and 135 billion tonnes of carbon dioxide, the main greenhouse gas, by 2100. That would be up to 39 percent of annual emissions from human sources.
Permafrost now contains 1,700 billion tonnes of carbon, or twice the amount now in the atmosphere, it said.
HIGHER TEMPERATURES
And a melt of the permafrost meant that U.N. projections for rising temperatures this century "might be too low", Schaefer said.
UNEP issued a report last week saying that rising world greenhouse gas emissions were on track to push up temperatures by between 3 and 5 degrees Celsius (5.4 to 9F) by 2100.
That is far above a ceiling set by almost 200 nations at the U.N. climate talks in 2010 of limiting any rise to below 2 degrees C (3.6 F) to avert more floods, droughts, heatwaves and rising sea levels.
But that report did not fully factor in the risks from the permafrost, UNEP said. A thaw would create a vicious circle, since the release of more greenhouse gases would trap more heat in the air and in turn accelerate the melting.
That could bring an irreversible, runaway effect.
Targets for emissions in any new treaty to combat global warming, which is meant to come into force by 2020 with curbs by all nations, "need to account for these emissions or we risk overshooting the 2°C maximum warming target," Schaefer said.
"Permafrost is one of the keys to the planet's future," Achim Steiner, head of UNEP, said in a statement. "Its potential impact on the climate, ecosystems and infrastructure has been neglected for too long."
The study said that a thaw could also undermine infrastrucutre, from bridges to power lines, and harm animal and plant life in the north, a region of forests and tundra.
It pointed to the 1994 failure of a pipeline to the Vozei oilfield in northern Russia, which led to a spill of 160,000 tonnes of oil, the world's largest terrestrial oil spill.
Authors suggested a special report about permafrost by the U.N. panel of climate experts and urged better monitoring of permafrost in the north.
But the vice-chair of the panel, Jean-Pascal van Ypersele, said global reports by the panel due in 2013 and 2014 would include the latest findings. "It might be premature to say a special report is needed," he said. (Editing by Greg Mahlich)
http://www.huffingtonpost.com/2012/11/27/global-warming-permafrost-thaw-siberia_n_2196876.html
27/11/12
--------------------
- Ticking Arctic Carbon Bomb May Be Bigger Than Thought
Disappearing Arctic ice, which gets most of the attention from climate scientists, is an effect of humanmade climate change. By contrast, the melting of frozen soil, or permafrost, can drive warming. As it thaws, microbes devour carbon previously locked inside, unleashing carbon dioxide—a potent greenhouse gas—in the process. The carbon dioxide amplifies the warming power of carbon pollution in a vicious feedback loop.
Scientists have struggled, however, to quantify this threat. Permafrost occurs on a quarter of the Northern Hemisphere landmass—from Alaska to Canada and across Siberia—but researchers have taken far too few readings to feel very confident about the risk. "We are working on really large landmasses with limited data," says physical geographer Gustaf Hugelius of Stockholm University. Measuring the carbon content of permafrost requires muddy field work with heavy drilling machinery, operated in remote areas, and satellite data help little.......................http://news.sciencemag.org/sciencenow/2012/12/ticking-arctic-carbon-bomb-may-b.html
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου