Ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ ανέπτυξαν μια νέα, αποδοτικότερη όπως υποστηρίζουν, τεχνική για την παραγωγή καυσίμου υδρογόνου με τη χρήση ηλιακής ενέργειας.
«Σχεδιάσαμε κάτι που διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από άλλες μεθόδους και, για να είμαστε ειλικρινείς, κάτι που κανείς δεν θεωρούσε πιθανό έως σήμερα», υποστηρίζει ο καθηγητής Άλαν Ουέιμερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του αμερικανικού πανεπιστημίου. «Η διάσπαση νερού με ηλιακό φως αποτελεί το Ιερό Δισκοπότηρο μιας βιώσιμης οικονομίας υδρογόνου.»
Το ηλιακό-θερμικό σύστημα που ανέπτυξαν οι επιστήμονες βασίζεται στην κατασκευή μιας τεράστιας συστοιχίας κατόπτρων, που θα συσσωρεύουν το ηλιακό φως σε έναν πύργο ύψους πολλών εκατοντάδων μέτρων. Οι θερμοκρασίες θα αγγίζουν τους 1.350 βαθμούς Κελσίου και στη συνέχεια αυτή η ενέργεια θα διοχετεύεται σε έναν αντιδραστήρα με μεταλλικά οξείδια που - όταν θερμαίνονται - θα απελευθερώνουν άτομα οξυγόνου.
Η απελευθέρωση των ατόμων θα αλλάζει τη σύνθεση του υλικού κάνοντας το νέο συστατικό να αναζητά νέα άτομα οξυγόνου, όπως εξηγεί στα Γουέιμερ. Η ομάδα του δείχνει, στην έκθεσή της στην επιθεώρηση Science, ότι η προσθήκη ατμού στο σύστημα με το βρασμό νερού στον αντιδραστήρα μπορεί να προσκολλήσει στην επιφάνεια των μεταλλικών οξειδίων το οξυγόνο από τα μόρια του νερού, απελευθερώνοντας μόρια υδρογόνου για συλλογή υπό τη μορφή καυσίμου.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η δική τους μέθοδος είναι μοναδική γιατί επιτρέπει δύο χημικές αντιδράσεις στην ίδια θερμοκρασία. «Η όλη διαδικασία πυροδοτείται από το άνοιγμα ή το κλείσιμο μιας βαλβίδας νερού», εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής Τσαρλς Μάσγκρεϊβ.
Όπως παραδέχονται πάντως οι ίδιοι οι επιστήμονες, κανείς δεν θα χρηματοδοτήσει την κατασκευή του αντιδραστήρα τους μέσα στα επόμενα χρόνια. «Όταν η τιμή του φυσικού αερίου είναι τόσο χαμηλή, δεν υπάρχει κίνητρο για την καύση καθαρής ενέργειας», αναγνωρίζει ο Ουέιμερ. «Θα πρέπει είτε να επιβληθεί σημαντική χρηματική ποινή για την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είτε οι τιμές των ορυκτών καυσίμων να σημειώσουν πολύ μεγάλη αύξηση.»
http://www.naftemporiki.gr
9/8/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
«Σχεδιάσαμε κάτι που διαφέρει σε μεγάλο βαθμό από άλλες μεθόδους και, για να είμαστε ειλικρινείς, κάτι που κανείς δεν θεωρούσε πιθανό έως σήμερα», υποστηρίζει ο καθηγητής Άλαν Ουέιμερ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του αμερικανικού πανεπιστημίου. «Η διάσπαση νερού με ηλιακό φως αποτελεί το Ιερό Δισκοπότηρο μιας βιώσιμης οικονομίας υδρογόνου.»
Το ηλιακό-θερμικό σύστημα που ανέπτυξαν οι επιστήμονες βασίζεται στην κατασκευή μιας τεράστιας συστοιχίας κατόπτρων, που θα συσσωρεύουν το ηλιακό φως σε έναν πύργο ύψους πολλών εκατοντάδων μέτρων. Οι θερμοκρασίες θα αγγίζουν τους 1.350 βαθμούς Κελσίου και στη συνέχεια αυτή η ενέργεια θα διοχετεύεται σε έναν αντιδραστήρα με μεταλλικά οξείδια που - όταν θερμαίνονται - θα απελευθερώνουν άτομα οξυγόνου.
Η απελευθέρωση των ατόμων θα αλλάζει τη σύνθεση του υλικού κάνοντας το νέο συστατικό να αναζητά νέα άτομα οξυγόνου, όπως εξηγεί στα Γουέιμερ. Η ομάδα του δείχνει, στην έκθεσή της στην επιθεώρηση Science, ότι η προσθήκη ατμού στο σύστημα με το βρασμό νερού στον αντιδραστήρα μπορεί να προσκολλήσει στην επιφάνεια των μεταλλικών οξειδίων το οξυγόνο από τα μόρια του νερού, απελευθερώνοντας μόρια υδρογόνου για συλλογή υπό τη μορφή καυσίμου.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η δική τους μέθοδος είναι μοναδική γιατί επιτρέπει δύο χημικές αντιδράσεις στην ίδια θερμοκρασία. «Η όλη διαδικασία πυροδοτείται από το άνοιγμα ή το κλείσιμο μιας βαλβίδας νερού», εξηγεί ο αναπληρωτής καθηγητής Τσαρλς Μάσγκρεϊβ.
Εργαστηριακό μοντέλο ηλιακού αντιδραστήρα στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ.
http://www.naftemporiki.gr
9/8/13
--
-
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου